کن لوین (Ken Levine) فردی بسیار خلاق است، چون در دنباله بازی خود به همه چیز رنگ و رویی تازه داده است. او به جای این كه از نام BioShock دوباره استفاده كند و باز هم به رپچر (Rapture) بازگردد، در كمال تعجب به طور كلی دنیای خود را تغییر می دهد و چیزی نو خلق می كند. لوین بازی را از اعماق دریا به بالاترین نقطه آسمان كه کلمبیا (Columbia) نام دارد، می برد. این تغییر فقط در قالب جلوه بصری نیست و بازی از هر لحاظ تغییراتی وسیعی داشته است. سوالی که پیش می آید، این است كه چرا اصلاً نام بازی همچنان BioShock مانده است؟ لوین در جواب این سوال می گوید: "فكر می كنم تغییر فیزیكی یك محیط باعث نمی شود كه دیگر آن بازی BioShock نباشد. تم های خیلی بیشتری هستند كه این بازی را تعریف می كنند. این یك BioShock است، همانند این كه یك Call of Duty یك Call of Duty و یا Zelda یك بازی Zelda است. در حقیقت كاری كه در قالب گیم پلی انجام می دهید و اینكه چقدر با جزئیات و واقعی بازی را طراحی كنید، مهم هستند. حقیقت BioShock این است كه در یك دست اسلحه دارید و در دست دیگر قدرت های دیگر و كنترل این قدرت ها برای تغییر در محیط بدنه اصلی BioShock است". Infinite روی كاغذ متفاوت به نظر می رسد، ولی در عمل بازی همان DNA را دارد كه خیلی عمیق تر و كامل تر شده است. آن ها نكات منفی را به طور كلی حذف كرده اند و نكات مثبت را به شدت ارتقاء داده اند كه در بعضی مواقع حتی می توان كلمه S را از سبك FPS آن حذف كرد.

لوین می گوید: "چیزی كه سبك BioShock را در این قسمت جالب می كند، این است كه Infinite یك بازی چالش بر انگیز خواهد بود. وقتی روی اولین BioShock كار می كردیم، یكی از بزرگترین چالش هایی كه می خواستیم در بازی باشد، این بود كه بازیكن با یك Big Daddy روبرو شود. واكنش اولیه تسترها این بود كه آن ها سریعاً شروع به تیراندازی می كردند. طبیعی بود، چون در یك بازی FPS وقتی كسی را می بینید سریع شروع به تیراندازی می كنید. ما باید كاری می كردیم كه بازیكن سریعاً به Big Daddyها شلیك نكند. ما تمام این كارها را كردیم تا به بازیكن بگوییم همیشه راه های دیگری برای گذشتن از موانع و مشكلات وجود دارد. با این حال باید BioShock: Infinite هوش مصنوعی بسیار وسیعی داشته باشد و این طور هم هست. هوش مصنوعی در بازی به طور متفاوت عمل می كند. بعضی اوقات دشمنان اصلاً به شما حمله نمی كنند و بعضی اوقات صبر می كنند تا فرصتی خوب برای حمله كردن به شما پیدا كنند. برای مثال وارد یك کافه می شوید و آدم های مختلفی را آنجا می بینید. شما به این فكر می افتید كه چه اتفاقی باعث عصبانی شدن آن ها خواهد شد. شاید هیچ چیزی باعث این موضوع نشود، مگر اینكه اسلحه خود را بیرون بیاورید و شروع به تیراندازی كنید، مثل اینكه در زندگی شخصیتان به خانه بازگردید و به این فكر باشید چه كاری ممكن است اعضای خانواده را به خنده درآورد و اینكه حتی آن ها هم چیزی بامزه به شما بگویند".

كمی گیج شدید؟ این عادت لوین است كه با چنین ایده هایی هدفی درست انتخاب می كند و كار خود را به بهترین نحو انجام می دهد. لوین ادامه می دهد: "بعضی از مردم از من می پرسند چطور باید بفهمیم دشمنان در چه حالت به ما حمله می كنند؟ من می گویم جالب است، چون شما نخواهید فهمید. این ها موضوعاتی هستند كه طی تجربه به دست خواهید آورد كه حتی چطور می شود یك دشمن را تبدیل به دوست كرد و یا برعكس. این قاعده بازی به هوش مصنوعی بستگی دارد، مثلا گروه هایی پیدا كنید كه با هم مشكل دارند و با ایجاد نزاع بین آن ها سود ببرید. كارهای خیلی بامزه ای می توانید انجام دهید كه ما در BioShock انجام داده ایم". بر خلاف BioShock، اینبار Infinite یك نمایش تك نفره نیست و بر اساس گفته های لوین حتی ممكن است الیزابت (Elizabeth) خیلی مهم تر از خود شما باشد. این یک امر كلیدی است، چون او در هر حالتی سعی دارد جان شما را نجات دهد، ولی این موضوع هم بهایی دارد. لوین می گوید: "موقعیت های زیادی هستند كه در آن ها الیزابت به شما پیشنهاد فرصت هایی متفاوت می دهد و شما باید از این فرصت ها به خوبی استفاده كنید و یا اصلاً می توانید آن ها را نادیده بگیرید. در بازی شما باید به خوبی تفكر كنید، چون او قدرتی بی پایان ندارد. این موضوع خیلی جالب است. او یكی از مهم ترین ابزار روایت داستان است و در حقیقت یكی دیگر از قدرت های شما در بازی به شمار می رود.

لوین می گوید: "كار سخت این بود كه چطور حس وصل بودن و وابسته بودن به الیزابت را در بازیكن ها ایجاد كنیم. كاری كه ما كردیم، ایجاد رابطه ای داینامیك تر بین آن ها بود كه در نمایش بعد بازی آن را خواهید دید. در بازی در مدت كوتاهی به هم وابسته بودن را حس می كنید و حتی ما لحظاتی خلق كرده ایم كه شما باید خود را برای هم فدا كنید و این چیزی است كه بازی را سخت تر می كند. وقتی كسی خود را برای شما قربانی می كند، حس وصف ناپذیری خواهید داشت و مثل این است كه عاشق دكتر خود شوید و بدانید در موقعیت سخت پیش شما خواهد بود و شما را درمان خواهد كرد. رابطه الیزابت با بوكر (Booker) خیلی قوی است و البته پر از خنده و خوشی هم نیست و اتفاقاً آن ها سخت ترین دوران زندگی خود را پیش رو دارند و تنها خودشان هستند كه برای هم اهمیت قائل هستند. ما به زندگی خودمان نگاه می كنیم و مشاهده می كنیم كه چه مشكلاتی داریم. مریضی و بی پولی مشکلاتی هستند كه ما داشته ایم و در این شرایط همیشه كسی در كنار ما بوده است. ما سعی می كنیم از این روابط برای بازی الهام بگیریم". Infinite بازی ای است كه بیشتر متكی به تجربه كاربر است و شما دائم درگیر چگونه بازی كردن و یا چگونه ارتباط برقرار كردن با اشیاء هستید. این كلیدی مهم برای لوین است و او قصد دارد حق انتخاب ها و دوگانگی های زیادی را در بازی به كار ببرد، مثل خوب در مقابل بد و... . او می گوید: "فكر می كنم دنیا جایی بسیار خاكستری است.

شما واقعاً به سختی می توانید سفیدی و یا سیاهی مطلق پیدا كنید. اگر بازی های ما مثل System Shock 2 و یا BioShock را انجام دهید، متوجه می شوید كه ما آنچنان طرفداران مطلق گویی و اینكه یك تعریف مطلق از یك سیستم و یا یك دنیا كنیم، نیستیم. با عرضه اولین دموی Infinite ما با واكنش های متفاوتی روبرو بودیم كه هر كسی یك دید خاص و یك تعریف خاصی از آن داشت و ما فقط گفتیم اینجای قضیه خوب هست و اینجا بد. حالا شما آن ها را امتحان كنید." نسخه اول BioShock فاقد بخش چندنفره بود و لوین عقیده دارد که بخش چندنفره چیزی لازم و ضروری برای Infinite نیست. او عقیده دارد اگر ایده خوبی دارید، خیلی خوب است كه بخش چندنفره خود را درست كنید، ولی اگر هدفتان شلیک چند تیر بیشتر با چند آدم بیشتر است، شما در ساخت بازی خود اشتباه كرده اید و مسلماً شكست خواهید خورد. لوین می گوید: "BioShock مثالی بسیار خوب است. ما بیش از 4.5 میلیون نسخه فروختیم. از خیلی جهات این یك پیروزی است. ما همیشه عقیده داریم چیزی را بسازیم كه درست است، نه اینكه بازی ای بسازیم كه بازار به ما می گوید. اگر ما حرف تازه ای برای بخش چندنفره داشتیم، حتما این قسمت را می ساختیم، ولی حقیقت این است كه ما ایده آنچنان نابی برای این قسمت نداریم، بنابراین نمی خواهم كاری تكراری كه قبلاً انجام داده ام را دوباره بسازم. نمی خواهم چیزی بسازم كه مسئول بازاریابی ما به من امر كرده باشد.

بیشتر مردم یك بخش چندنفره ای كه حرف تازه ای برای گفتن ندارد را فراموش می كنند و اصلاً طرفش نمی روند. شما می توانید به Xbox Live وصل شوید و بازی های چندنفره قوی در آنجا پیدا كنید. اگر می خواهید چنین بخشی داشته باشید، بهتر است به این خاطر نباشد كه مأمور مالی شركت به شما می گوید باید چنین بخشی در بازی داشته باشید". كن لوین عقیده دارد بازیكن همانند یك فیلم باید بازی را دنبال كند، مثل درك كردن فیلمی از کریس نولان (Chris Nolan) و هدف نباید فقط شلیك كردن به انسان ها باشد. آیا ما در حین شلیك كردن به صورت یك نفره هدفی برای این كار داریم و آیا معما و پیچشی روبروی ما است؟ او می گوید: "شما در BioShock 1 در دنیای بازی حركت می كردید و چیزهای جدیدی را كشف می كردید و به بعضی سوال های جالب بازی جواب می دادید و در این حین به تعداد زیادی آدم هم شلیك می كردید. ما برای این كار به شما دلیل می دهیم، چون آن ها به دنبال شما می آیند. ولی این موضوع هم كمی عجیب است، این طور نیست؟ من این موضوع را وقتی مثلاً یك سریال تلویزیونی نگاه می كنم، حس می كنم. ولی خیلی مسخره است كه همه چیز خیلی غیر واقعی است. پلیس ها همه خوش تیپ و قیافه و حتی قربانی ها هم این طور هستند و این خیلی مسخره است. فوتوژنیك بودن آن ها مسخره است، ولی موضوع این است كه مردم وقتی یك سریال تلویزیونی را نگاه می كنند، دوست دارند شخصیت هایی خوش تیپ و قیافه ببینند. این موضوع در بازی ها متفاوت است. مردم دوست دارند به همه چیز شلیك كنند!" لوین ادامه می دهد: "اگر به Heavy Rain نگاه كنید، متوجه می شوید که آن ها سعی كرده اند چالشی جدید در فضایی جدید را تجربه كنند. این چالش به نظر هر فرد بیشتر و یا كمتر از تیراندازی لذت بخش است. شما می توانید از موانع رد شوید، ولی بعضی وقت ها از خود سوال می پرسید: آیا این كار مفرح است؟ آیا این چالش بامزه است؟ به طور كلی درگیری فیزیكی و تیراندازی خیلی جذاب است و سرعت عمل را می طلبد. به هر حال Irrational همچنان بازی می سازد چون من بازی ها را دوست دارم، همیشه دوست داشتم و همیشه آن ها را بازی كرده ام. همیشه عاشق بازی هایی بوده ام كه چالشی در خود داشته باشند، پس فكر می كنم همچنان به ساخت بازی هایی كه داستان قوی داشته باشند، ادامه دهم. ولی به طور كلی این حقیقت را می پسندم كه بازی ها بازی هستند، نه كمتر و نه بیشتر".

استودیوی Techland در چند سال گذشته رشد محسوسی داشته و به همین دلیل به تازگی مصاحبه ای با آقای بلازج کراکویاک (Blazej Krakowiak) داشتیم كه در این استودیو به عنوان مدیر تولید روی بازی های Techland كار می كند. متأسفانه به علت بعضی مسائل نتوانستیم چیزی در مورد Dead Island بپرسیم و مصاحبه را محدود به Call of Juarez: The Cartel كردیم كه باز هم در این مورد طبق دستورات Ubisoft دستمان آنچنان باز نبود.

پردیس: استودیوی Techland در این نسل پیشرفت بسیار بزرگی داشته و به شخصه از تمام بازی های شما از سری Call of Juarez تا آخرین بازیتان nail'd لذت بردم. آیا این رشد ادامه خواهد داشت و آیا در چند سال گذشته چنین آینده ای را پیش بینی می كردید؟

کراکویاک: خوشحالم كه از بازی های ما خوشتان آمده. هدف ما در Techland همیشه پیشرفت و عرضه بازی های متفاوت است. ما برنامه ای طولانی مدت داریم و طی این برنامه آینده درخشان تری برای خود می بینیم، درست مثل برنامه ای كه چند سال پیش داشتیم و حال به آن رسیدیم.

پردیس: چه شد كه ناگهان به سراغ ساخت nail'd رفتید؟ عادت كرده بودیم از شما بازی های FPS ببینیم.

کراکویاک: حرفه اصلی ما ساخت بازی های اول-شخص است، ولی دوست داریم كه در كارمان تنوع هم داشته باشیم و همیشه كارهای نو انجام دهیم. قبل از ساخت nail'd همه موافق بودیم كه یك بازی Off-Road بلند پروازانه بسازیم و این طور شد كه كم كم ایده های nail'd در كنار هم قرار گرفت. سعی می كنیم این نوآوری و تنوع را در آینده هم نگه داریم.

پردیس: درست است كه از سبك غرب وحشی دور شده اید، ولی The Cartel به نظر جالب می آید. یادم هست که دو سال پیش وقتی با هم در رابطه با این كه آیا سبك غرب وحشی رو به نابودی هست یا خیر، صحبت می كردیم و شما گفتید كه این طور نیست و Bound in Blood داستانی نو را با این سبك روایت می كند. خوشبختانه در این دو سال گذشته ما در صنعت بازی عنوانی قوی مثل Red Dead Redemption داشتیم و در سینما هم Inglorious Bastards و True Grit را دیدیم. با این اوضاع چرا از غرب وحشی فاصله گرفتید؟

کراکویاک: در واقع Call of Juarez: The Cartel یك غرب وحشی است. هنوز هم هفت تیر كش های بی پروا، جنگ و دعواهای منطقه ای و زندگی در دل طبیعت خشن را می توانید در The Cartel ببینید. ما یك غرب وحشی مدرن درست كرده ایم. هم Ubisoft و هم Techland با عملكرد دو نسخه قبل موافق بودند و ما می خواستیم سمت و سویی جدید را هم كشف كنیم. ما FPS غرب وحشی خود را با یك داستان جدی و قوی شروع كردیم كه بسیاری را سورپرایز كرد و قصد داریم همین نوآوری را در این بازی هم داشته باشیم. فكر می كنم غرب وحشی بیشتر به روحیه و اتمسفر ربط دارد تا مقطعه زمانی و یا مكان و شما در The Cartel هنوز هم می توانید مناظر زیبایی كه قبلاً در بازی وجود داشتند را ببینید و هنوز هم همان آزادی عمل را داشته باشید.

پردیس: منبع الهامتان در ساخت Call of Juarez: The Cartel چه بوده است؟

کراکویاک: همه ما از تجربیات خود الهام گرفته ایم. Techland استودیویی با تجربه است كه در به تصویر کشاندن غرب وحشی تبحر خاصی دارد. ما همیشه بازی های زیادی را در سبك های مختلف زیر نظر داشته ایم و از رسانه های دیگر مثل آلبوم های موسیقی، كتاب های كمیك، فیلم و سریال های تلویزیونی الهام گرفته ایم. نمی خواهم منبعی را به اسم نام ببرم، چون قصد نداریم چیزی را از بازی دیگری كپی كنیم و ما سعی می كنیم مسیر خود را پیش ببریم.

پردیس: اخیراً شنیده ام كه بازی در مكزیك ممنوع شده. نظرتان راجع به این موضوع چیست؟

کراکویاک: توصیه ما این است كه ابتدا بیشتر در مورد بازی اطلاعات كسب كنید و بعد تصمیم بگیرید. اگر اینطور نباشد، شما بازی را به خاطر مبارزه با اتحادیه های مواد مخدر ممنوع خواهید كرد!

پردیس: سری Call of Juarez همیشه شخصیت های متفاوتی داشته است. اینبار با این سه شخصیت چطور پیش می روید؟

کراکویاک: هد ف اصلی شما در بازی مبارزه با اتحادیه مواد مخدر مكزیك است. داستان با بمباران یك ساختمان دولتی در آمریكا شروع می شود و ما متوجه می شویم که اتحادیه ها قدرت زیادی در دست گرفته اند و حتی ارتش هم برای مقابله با آن ها می ایستد. یك گروه سه نفره دولتی تأسیس می شود تا در مقابل این پیشروی ایستادگی كند. FBI و LAPD تصمیم می گیرند که این گروه خبره را در كنار هم قرار دهند، ولی اعضای این گروه ممكن است رازهای تاریك و یا بهتر بگویم، قسمتی سیاه در خود داشته باشند. ادی (Eddie) یك قمارباز است. او به پول نیاز دارد تا برای اعتیادش خرج كند. کیم (Kim) هم به این خاطر درگیر این موضوع شده كه رابطه ای بین خانواده او و این گروه خلافكار وجود دارد و او سعی می كند که این رابطه را مخفی نگه دارد، اما در آینده آن ها سراغ کیم خواهند آمد. بن (Ben) آدم بد اخلاقی است كه قبلاً در جنگ بوده و اعتقاد دارد که وقتی عدالت به خوبی اجرا نشد، باید قانون را شكست تا عدالت را بجا آورد!

پردیس: در مورد موتور گرافیكی بازی صحبت می كنید؟

کراکویاک: فكر می كنم مهم ترین موضوع این است كه ما این موتور را خودمان ساخته ایم و تیم بسیار متبحری در زمینه برنامه نویسی برای موتورهای گرافیكی داریم. آن ها موتور را به خوبی می شناسند و تعدادی از آن ها سال ها است كه با ما هستند و این باعث می شود ما راحت تر بتوانیم بازی خود را بسازیم. از آنجایی كه موتور ما برای یك شركت Third-Party نیست، به طور كلی Chrome Engine ارتقاء بسیاری داشته و The Cartel از لحاظ بصری عالی خواهد شد.

پردیس: خیلی ممنون به خاطر وقتی كه به ما دادید.

کراکویاک: باعث افتخار بود.

سایت معتبر و مشهور FIFPLAY در آخرین نظرسنجی‌اش از کاربران خود (که تا این لحظه ادامه دارد) از کاربران خود پرسیده که از بین لیگ‌های ایران،عربستان،رومانی و لیگ دسته دوم هلند ، دوست دارند که کدام‌یک به FIFA 12 اضافه شود.

تا به حال در این نظر سنجی 84935 نفر شرکت کرده‌اند که نتایج به دست آمده تا این لحظه به شکل زیر است :

Dutch Second League (2%) Saudi Arabian League (49%) Iranian League (48%) Romanian League (1%)

لازم به ذکر است که FIFPLAY یک سایت رسمی نیست ، اما فعالیت و سابقه‌ی آن باعث شده که EA Sports نگاه ویژه‌ای به این سایت و نظرات آن داشته باشد و این باعث شده که این نظر سنجی هم از اعتبار بالایی برخوردار شود.

از شما کاربر ایرانی عزیز هم تقاضا می‌شود با ورود به این لینک و رای دادن به گزینه‌ی Iranian League در واقع وظیفه‌ی خود را انجام دهید.

در سال 1971 استیو مك كوئین (Steve McQueen) نقش یك مسابقه دهنده سالخورده به نام دلانی (Delaney) را بازی می كرد كه در بالای دره ها و پرتگاه ها رانندگی می كرد. پس از یك تصادف و یك سال دوری از مسابقه، او باز هم تلاش می كند كه مسابقه دهد. این فیلم نشان می داد كه چطور باید كاملا روی تمام پیچ ها و مسیرها دقت و تمركز كنید تا مبادا جان خود را از دست دهید. بازی های مسابقه ای (Racing) زیادی وجود دارند. از فیزیك واقعی Forza Motorsport 3 گرفته تا ماشین های واقعی Gran Turismo و بعضی مسابقات نرم و روان تر در Grid. تمام این بازی ها سعی دارند خیلی واقعی باشند و با سرعت واقعی پیش بروند. EA و Slightly Mad Studios این بار كار متفاوتی كرده اند. آن ها استانداردهای مسابقات واقعی را نگه داشته و یك بازی شبیه سازی خلق كرده اند و در كنار آن هیجان و لذتی غیر واقعی و یا به قولی اغراق شده هم به آن اضافه كرده اند. اگر بخواهید، می توانید با این بازی مثل یك عنوان Arcade همانند بقیه Need for Speedها رفتار كنید. فقط كافی است درجه سختی را پایین آورید و قسمت Driving Assist را فعال كنید و می توانید تمام لذت مسابقه با یك ماشین را مثل Mazda بدون تصادف تجربه كنید. اما این یك مسابقه واقعی نیست، درست است؟ Shift 2 هنوز هم المان های قبل مثل: Experience Point ،Leveling Badge و ... را حفظ كرده است. بگذارید در مورد شبیه سازی بودن آن بحث كنیم.

اینبار قسمتی كاملا شبیه سازی شده وجود دارد كه تلنگری به Forza و Gran Turismo می زند. آسیب پذیری كامل ماشین ها اینبار عالی است که هم تاثیر بصری دارد و هم تاثیر فیزیكی روی ماشین. هوش مصنوعی سایر رقبا بسیار بالا رفته و شما برای هر مسابقه باید تنظیمات خاصی را روی ماشین خود پیاده كنید. بازی چنین پیشرفت هایی داشته، ولی بزرگترین نوآوری Shift 2 دوربین كلاه ایمنی آن است كه شما واقعا در سر راننده قرار می گیرید و حتی می توانید بدن خود را ببینید و نمای كامل داخل كابین را نظاره كنید. این دوربین به درد هر كسی نمی خورد. این نما متفاوت و ترسناك است و زمان می برد تا به آن عادت كنید. این دوربین شما را مجبور می كند به همه چیز توجه كرده و می توانید ترس واقعی سریع رفتن با یك ماشین را تجربه كنید. این نما فقط یك تغییر در زاویه دید نیست. وقتی به یك پیچ نزدیك می شوید، دوربین به آرامی به سمت پیچ حركت می كند و مسیر درستی از راندن را نشان می دهد. وقتی روی خط اصلی جاده قرار گرفتید، دوربین دوباره به آرامی مستقیم می شود. وقتی با سرعت زیاد حرکت کنید، دوربین افكت Blur ایجاد می كند كه این یك شبیه ساز واقعی است و وقتی راننده با سرعت زیاد حركت می كند، همه چیز به ماتی می رود. این خیلی عالی و بسیار هیجانی است، به طوری كه فكر می كنید در حال كور شدن هستید. این در حالیست كه از سرعت بالای خود روی Speedmeter به هیجان آمده اید، ممكن است ناگهان كسی از شما سبقت بگیرد، پس تمركز كنید.

Experience Point اینبار هم وجود دارد و شما تقریبا برای هر كاری (اول شدن در یك مسابقه تا خرید تجهیزات مختلف) كمی تجربه كسب می كنید. شما می توانید در بخش Autolog همانند Need for Speed در بخش مسابقات زمانی XP به دست بیاورید. نسخه اول این بازی عنوان خوبی بود، ولی Slightly Mad Studio سعی كرده در نسخه دوم چندین نكته كلیدی را ارتقاء دهد. سیستم جدید Tuning هم وجود دارد كه می توانید ماشینتان را هر طور كه دوست دارید Tune كنید و آن را ارتقاء دهید و حتی از ماشینتان عكس گرفته و برای فروش به صورت آنلاین برای آن تبلیغ كنید. موضوع جالب دیگر، استفاده از قهرمانان رانندگی واقعی است كه در حقیقت Boss Fightهای بازی هستند! شما با شكست آن ها ماشینشان را صاحب می شوید و امتیاز بالایی كسب می كنید. در منوی بازی بخشی به نام Driver Duel Championship وجود دارد كه هم به صورت آنلاین قابل بازی است و هم به صورت آفلاین كه می توانید در آن با ماشین خود با دیگران دوئل كنید. متاسفانه چیز زیادی از این بخش نمایش داده نشده است. Store و یا همان فروشگاه بازی مضامین زیادی (از ماشین های مختلف گرفته تا Time-Saverها) دارد. Shift 2 به نظر وسیع می آید، البته EA خودش اعتراف كرده كه تعداد ماشین های این بازی هم اندازه سایر رقبای آن نیست. تهیه كننده بازی می گوید: "این سبك خاص ما است. ما نمی خواهیم یك Simulation Sandbox بسازیم، ولی بازی همچنان بر مبنای قوانین و فیزیك واقعی است. نقطه مقابل ما Gran Turismo است، پس نیازی به مقایسه نیست، چون اصلا شباهتی در مقایسه وجود ندارد. این یك بازی ویدئویی است كه شما باید با كنترل آن را بازی كنید، این چیزی است كه ما از یك بازی می خواهیم". Shift 2 به نظر بازی بسیار خوبی است كه سعی دارد با نوآوری های فراوان، سبكی خاص برای خود درست كند. هر قشری از بازیكن ها می توانند از این بازی لذت ببرند، چه آن هایی كه از سبك Arcade سنتی سری Need for Speed خوششان می آید و چه طرفداران مسابقات شبیه سازی.

ستودیوی Crytek با Far Cry نشان داد که از نظر تكنیكی حرف های بسیاری برای گفتن دارد. در میان برترین بازی های FPS دهه گذشته، نام دو بازی آن ها یعنی Far Cry و Crysis به چشم می خورد، اما Crytek همیشه روی PC كار كرده و اینبار آن ها با نسخه سوم موتور قدرتمند خود یعنی CryEngine 3 نسخه دوم Crysis را علاوه بر PC روی كنسول ها هم عرضه كرده اند كه قصد داریم به بررسی آن بپردازیم.

داستان

بازی سه سال بعد از ماجرای نسخه قبل اتفاق می افتد. بیشتر شهرهای بزرگ دنیا مورد حمله بیگانگان فضایی قرار گرفته اند و یكی از بزرگترین حملات در شهر نیویورك انجام شده است. تقریباً تمام مردم نیویورك از این شهر فرار می كنند و سرانجام تعداد خیلی كمی از آن ها باقی می مانند. ارتش توانایی مبارزه با سلاح های پیشرفته بیگانگان را ندارد و از طرفی گروهی به نام Crynet قصد دارند از فرصت استفاده كرده و كنترل شهر را در دست بگیرند. همانطور كه در نسخه قبل مشاهده كردیم، با پیشرفت علم لباس هایی از جنس نانو ساخته می شوند كه Nanosuit نام دارند. این لباس ها یك انسان معمولی را به یك ابر سرباز تبدیل می كنند. در نسخه دوم ما با ویرایش Nanosuit روبرو هستیم. در ابتدای بازی شما یك سرباز معمولی به نام آلکاتراز (Alcatraz) هستید كه همراه با جوخه خود به شهر فرستاده می شوید. ناگهان حمله ای صورت می گیرد و زیردریایی شما منفجر می شود. تمام هم تیمی هایتان می میرند، ولی شخصی به نام پرافت (Prophet) كه Nanosuit به تن دارد، شما را نجات می دهد. پس از به هوش آمدن، مشاهده می كنید كه Nanosuit به تن شما است و در حقیقت پرافت لباس خود را تن شما كرده است تا ماموریت ناتمام وی را به انجام برسانید. حال شما با مشاهده حافظه ضبط شده پرافت باید مقابل یك فاجعه عظیم در نیویورك قرار بگیرید كه تنها شما می توانید آن را تمام كنید. داستان بازی قابل قبول است و هر چه جلوتر می روید، زیباتر و پیچیده تر می شود. هر چند هیچ یك از مضامین آن اوریجینال نیست، ولی با توجه به سبك FPS بازی Crysis 2 داستان زیبایی دارد. شخصیت ها خیلی شبیه به شخصیت های BioShock هستند. مثلا دكتر هارگریو (Dr. Hargreave) دقیقاً نمونه ای از اندرو ریان (Andrew Ryan) در BioShock است كه Nanosuit را ساخته است.

گرافیك

نام Crysis با گرافیك بارو نكردنی آن همراه است. بسیاری می گفتند كه كنسول ها توانایی اجرای Crysis را ندارند. Crytek با عرضه CryEngine 3 تلاش زیادی كرده تا جلوه های بصری خیره كننده خود را با كمترین استفاده از دستگاه نمایش دهد. نتیجه كار یكی از زیباترین بازی های بصری تاریخ است كه روی كنسول های این نسل عرضه شده است. Crysis 2 به راحتی یك سر و گردن از بازی های هم دوره خود بالاتر است، بعضی از تكنیك های گرافیكی این بازی تا به حال در عنوان دیگری دیده نشده و طراحی هنری آن هم بسیار زیبا است. سایه ها از تكنولوژی جدید Crytek برخوردار هستند كه رنگ و عمق آن ها هم بستگی به میزان منبع نور، قابل تغییر است. رنگ ها بی نظیر هستند و عمق و شكل آن ها بسته به میزان نور و حتی زاویه نور، متغیر است و ما حتی بازتاب نور را از جسمی بر جسمی دیگر می بینیم. مثلا اگر نور به میزی قرمز بتابد، بازتاب و سایه میز عمق كمی از رنگ قرمز بر جسم مقابل، مثلا زمین، دیوار و یا تلویزیون می تاباند. نورپردازی حجم دار خیره كننده است و این موضوع وقتی زیباتر می شود كه مثلا جلوه باران و حتی جهت بارش آن بر دید ما نسبت به نور و یا آتش تأثیر می گذارد. صحبت از باران شد و باید اشاره كرد که Crysis 2 در كنار Heavy Rain از طبیعی ترین جلوه باران استفاده می كنند. تأثیر باران بر اشیاء و سرازیر شدن آن خیره كننده است. به طور كلی جلوه آب چه از نظر بصری و چه از لحاظ فیزیكی بسیار زیبا است. بافت ها بسیار با كیفیت و خیلی برجسته هستند، حتی ذرات دیوار جزء به جزء سه بعدی طراحی شده و اگر از كنار و نزدیك به آن ها نگاه كنید برجستگی های رنگ و سیمان آن را مشاهده می كنید. طراحی صورت و لباس ها هم بسیار خوب است. Crysis 2 از نظر جزئیات گرافیكی در كنار Uncharted 2 در لیست بالای این نسل قرار می گیرند. كوچك ترین اشیاء محیط از بالاترین جزئیات برخوردار هستند. یك منگنه كه حتی ممكن است در بازی به چشم نیاید از پیچ، لایه پلاستیكی زیرین برخوردار است. یك تلفن كاملا واقعی است و تمام شماره ها و نوشته های آن به وضوح معلوم هستند. تعداد زیاد این اشیاء محیط ها را خیلی زنده تر نشان می دهد و وقتی آن ها را به هم ریخته مشاهده می كنید، دقیقا حس می كنید در این مكان قبلاً زندگی بوده و حال فاجعه ای در آن رخ داده است. Draw to Distance خیره كننده است، تمام محیط ها و برج های نیویورك به دقت در بازی ساخته شده و شما اگر به دور دست نگاه كنید، مشاهده می كنید که برجی فرو می ریزد و دود سرتاسر شهر را فرا گرفته است. فیزیك Crysis 2 بسیار تأثیر پذیر است. تقریباً تمام اشیاء موجود در محیط تخریب پذیر هستند و كافی است نارنجكی پرت كنید تا انفجاری بسیار واقعی با اثرات واقعی تر مشاهده كنید. در این بازی تكنولوژی 3D هم استفاده شده كه بسیار جذاب است. البته نسخه PS3 از 3D بهتری بهره می برد، ولی به طور كلی تجربه 2D بازی از كیفیت بالاتری برخوردار است. بازی دارای تفاوت هایی هم هست. نسخه PC بدون شك بهترین تجربه گرافیكی بازی است، نسخه 360 از رزولوشن و كیفیت بالاتری برخوردار است، اما نسخه PS3 سایه های بهتر و فیلترینگ بهتری دارد که البته این نشان از ضعف Crytek در شناخت و درک صحیح کنسول ها است. بازی دارای برخی مشكلات كوچك هم هست. مثلا فریم در بعضی مواقع افت می كند كه با توجه به تعداد كم آن و عظمت گرافیك بازی در كنار محیط های بسیار وسیع می توان از آن چشم پوشی كرد. اندكی هم باگ مثل معلق ماندن اجسام در محیط و تأثیر نگرفتن از تخریب جسم دیگر وجود دارد. البته این موارد با یك پچ حل خواهد شد، ولی به طور كلی چنین مشكلاتی در بازی وجود دارند.

موسیقی/صداگذاری

صداگذاری بسیار عالی است. شهر نیویورك همانند جنگلی است كه در آن فاجعه ای رخ داده، صدای طبیعت در كنار انفجارها و ریختن برج ها به خوبی حس فاجعه آمیز بازی را نشان می دهد. صداگذاری شخصیت ها خوب هست و جلوه های صوتی بسیار مسخ كننده هستند. موسیقی بازی هم بدون شك یكی از برترین آثار اركسترال این نسل است. هانس زیمر (Hans Zimmer) آهنگساز بزرگ آثاری چون The Dark Knight و Pirates of The Caribbean تم اصلی را نواخته و سایر قطعات را او نوشته و دو تن از شاگردانش اجرا كرده اند. همچنان بوق های فرانسوی و طبل های سنگین جزو تنش موسیقی زیمر هستند و تركیب موسیقی الكتریك با موسیقی اركسترال بسیار جذاب و شنیدنی است. در نهایت می توان گفت بازی در این دو بخش هیچ نقصی ندارد و اتفاقاً بسیار عالی به گوش می رسد.

گیم پلی

نسخه قبلی گیم پلی تازه ای در سبك FPS داشت، ولی بی نقص هم نبود. در نسخه دوم Crytek گیم پلی بازی را ارتقاء داده كه نتیجه یك FPS ناب و نو است. در حقیقت بدنه اصلی گیم پلی بازی بر مبنای Nanosuit است كه همین موضوع تنوع بسیاری به بازی داده و آن را از سایر FPSهای معمولی جدا می كند. با استفاده از این لباس می توانید مدتی نامرئی شوید، در برابر گلوله ها ضد ضربه شده و از ارتفاع های بلند بدون آسیب بپرید. می توانید پرش های بسیار بلندی داشته باشید و یا با استفاده از Nanovision موقعیت دشمنان و اهدافتان را ببینید و یا حتی آن ها را علامت گذاری كنید. خوشبختانه سازندگان توانسته اند به خوبی نحوه استفاده از Nanosuit را روی كنسول ها اجرا كنند. در نسخه قبل، با استفاده از دایره ای می توانستید یك قابلیت را انتخاب كنید، ولی اینبار با هر دكمه یكی از قابلیت های لباس فعال می شود. این موضوع، هم بازی را خیلی سریع تر می كند و هم در نسخه كنسول و یا حتی در PC خیلی كارآمدتر است. شما می توانید لباس خود را ارتقاء هم بدهید و آن را مجهزتر كنید. تیراندازی همانند قبل بسیار جذاب است، تعداد اسلحه ها آنچنان زیاد نیست، ولی قابل قبول هستند و باز هم می توانید اسلحه خود را هر طور كه می خواهید تغییر دهید. صداخفه کن روی آن بگذارید و یا بجای نشانه یك لیزر زیر آن كار بگذارید. خوشبختانه Crytek به خوبی توانسته كنترل نرم و روانی روی كنسول ها طراحی كند و ما هیچ مشكلی در زمینه كنترل با دسته نمی بینیم. مراحل بسیار متنوع هستند (از مكان های مختلف گرفته تا آب و هوای متغیر) و شما می توانید هر طور كه می خواهید آن ها را پیش ببرید. می توانید یك مرحله را بدون شلیك حتی یك گلوله پیش ببرید و یا آنجا را به یك كشتارگاه عظیم تبدیل كنید. استفاده از Nanosuit در هنگام مبارزات بسیار به تاكتیكی شدن گیم پلی كمك كرده و تنوع زیادی به آن بخشیده است. بازی آرام شروع می شود، ولی هر چه جلوتر می روید، زیباتر می شود. Crysis 2 بر خلاف FPSهای این نسل از گیم پلی طولانی برخوردار است. نزدیك به 11 ساعت گیم پلی این بازی را از سایر FPSهای بازار متمایز می كند و خوشبختانه Crytek توانسته بدون لحظه ای تكرار و خستگی تا آخر بازی شما را میخكوب پای تلویزیون نگه دارد. Set-Pieceهای بازی نفس گیر و زیبا هستند و مبارزات هر بار از چیدمان متفاوتی روبرو هستند. متأسفانه هوش مصنوعی دشمان بستگی به درجه سختی دارد. هر چه درجه سختی بازی را بالاتر ببرید، هوش مصنوعی آن ها هم بیشتر می شود. این روش خوبی برای انتخاب درجه سختی نیست و این موضوع وقتی بدتر می شود كه روی درجه سختی معمولی هوش مصنوعی دشمنان از مشكلات بسیاری رنج می برد و وقتی بازی را روی درجه سختی ها بالا تر بازی كنید، می بینید كه واكنش ها چقدر بهتر می شوند. بخش چندنفره هم بسیار جذاب و متنوع است. نبرد در خیابان های تخریب شده نیویورك با گرافیك عظیم این بازی و در نهایت استفاده از Nanosuit در كنار حالت های متنوع، بخش چندنفره بسیار زیبایی را نوید می دهد كه از كیفیت بالایی برخوردار است.

نتیجه گیری

بدون شك Crysis 2 یكی از برترین FPSهای امسال است. این موضوع فقط به خاطر گرافیك بالای این بازی نیست، بلكه Crysis در سایر قسمت ها هم به راستی سعی كرده كه متفاوت و بسیار با كیفیت باشد. این تلاش Crytek در كنار اجرای بسیار خوب آن ها روی كنسول در اولین تجربه شان روی این نسل و اولین استفاده از CryEngine 3 نوید آینده درخشان تری برای آن ها روی كنسول های خانگی می دهد. هر چند تجربه PC بازی روی آخرین تنظیمات بسیار نفس گیر خواهد شد.

ترینر را از حالت زیپ خارج کنید و در محلی که بازی را نصب کردید کپی کنید و بعد اجرا کنید.

 دانلود ترینر |لینک کمکی | لینک کمکی 2

 دانلود ترینر2 | لینک کمکی | لینک کمکی2

 ترینر را از حالت زیپ خارج کنید و در محلی که بازی را نصب کردید کپی کرده و آن را اجرا کرده

 دانلود ترینر | لینک کمکی | لینک کمکی2

 دانلود ترینر2 | لینک کمکی | لینک کمکی 2

P4DY87DC35RE   سریال نامبر بازی ROM TW دارینوس